Yaylalar, yaylalar…

Yazı Yaz

Memleket Yazilari Yorum Yaz Yazdır Tavsiye Et

3.12.2010 1 yorum 3026 okuma

Yayla olgusunun kültürümüzdeki yeri ve önemi malûmdur. Eski zamanlarda sadece kültürümüzün değil, aynı zamanda hayatımızın da bir parçasıydı yayla. Ekonominin ağırlığını hayvancılığın oluşturduğu bir yaşam biçiminde Hasan Köse hocamızın tabiriyle “ot”u takip etmek durumundaydınız. Bu da sizi göçebe-yarı göçebe bir düzene mecbur ediyor, yaylayı hayatınızın vazgeçilmez bir parçası kılıyordu.

Göç olayıyla birlikte yaşam tarzı da köklü değişime uğrayınca, yaylacılık yavaş yavaş terk edilmeye yüz tuttu. Anılarda ve türkülerde kalır gibi oldu. O günlerde turizm denince akıllara neredeyse sadece deniz ve sahillerin geliyor olması da bu gelişmeye yardım ve yataklık etti. Gün oldu devran döndü ve dünyayla birlikte biz de dağ turizmini keşfediverdik. Hızla kirlenen, ozon tabakası delinen, yaşanmaz bir hale gelen dünyada dağlar ne kadar temiz, ne kadar da yaşanılası yerlerdi… Tabiî biz Karadenizliler sevinçle fark ettik ki, dağ ve yayla turizmi için el âlem gibi binlerce kilometre yol tepip, dünyanın parasını harcamamıza gerek yoktu. Zaten yaylamız vardı bizim hemen şuracıkta; birazcık ihmal etmiş olsak da… Hemen koştuk sıcacık bağrına yaylamızın. O da sağolsun, hiç gücenmeden bizi bağrına bastı.

Yalnız biz büyümüştük, dünya da kirlenmişti. Hiçbir şey eskisi gibi değildi artık. Yollar yapılmış, mesafe kısalmış, şehirdeki hayatımızda ne varsa yukarıya taşımaya başlamıştık, aslında dağlara onlardan kaçtığımızı unutarak… Elektrik, cep telefonu, uydu anteni, plastik… Hepsinden önce de modernitenin en büyük buluşlarından olan beton… Ahşap binalar, yüz yıldır kafamıza çakıldığı gibi geri kalmışlığın, ilkelliğin bir parçası değil miydi ne de olsa… O halde yaylaya ev yapacaksak, tabiî ki betonarme olmalıydı.

Bütün bu değişiklikler, herkeste az çok hoşnutsuzluğa sebep olduysa da yakın zamana kadar önemli bir krize yol açmadı. Ancak yaylalara olan ilgi ve alaka giderek yükselen bir ivmeyle devam edince, devletin toprak politikalarında müzminleşmiş sorunların da büyük etkisiyle iş zıvanadan çıktı. Buraya kadar olan bitenler, fiili bir durum olarak görülebilir ve kabul edilebilirdi belki. Fakat söz konusu süreç, geçtiğimiz günlerde Sisdağı’nın yaklaşık 200 yıldır şenlik yapılan alanını tehdit eder boyutlara ulaşınca merkezi İstanbul’da bulunan ŞALFED (Şalpazarı Dernekler Federasyonu) ani bir hamle yapma ihtiyacı hissetti ve gazetemize verdiği ilanla vali Recep Kızılcık’ı göreve davet etti. Sayın vali de vakit geçirmeksizin fiili duruma müdahalede bulundu.

ŞALFED’in hamlesi problemi kökünden halletmeye yönelik değildi kuşkusuz. O yetkili ve sorumlu resmi makamların işidir ve ŞALFED sivil iradesini ortaya koyma yoluna gitmiştir. Ancak bu hamle amacına ulaşmış olmakla birlikte, bazı başka üstü örtülü sorunları da gün yüzüne çıkarmıştır: Yaylalardaki yerleşimin net bir hukuki tanımı yoktur ve devletin ilgili birimleri, sadece şenlik alanına yapılan binaları değil yüz(lerce) yıldır yaylaya çıkan insanların evlerini de yıkmaya kalksa, kimsenin çıkarıp gösterecek bir tapusu bulunmamaktadır. Yani herkes diken üstündedir, söz konusu ilan ve müdahaleyle kendi evlerinin de yıkılabileceği endişesiyle iyice tedirgin olmuşlardır. Durumu fark eden ŞALFED yetkilileri, aynı zamanda valiye teşekkür amacı da taşıyan ikinci bir ilan vererek maksatlarına açıklık getirme zorunluluğu hissetmişlerdir.

Yaylada yerleşimin net bir hukuki tanımının olmaması, vatandaşın kusuru değildir. Halk geçmişte farklı, şimdi daha farklı sebeplerle yaylasına gidiyor, gidecek de. Gittiğinde de orada başını sokacak bir dam altı bulunacak. O halde ilgili ve yetkili kurumların, vakit geç olmadan gerekli düzenlemeleri yapması, bu işe mutlaka bir çekidüzen vermesi gerekiyor. Yoksa eski zamanlarda yayladaki otun paylaşımı yüzünden çıkan büyük tatsızlıkların, önümüzdeki dönemlerde arazi rantı yüzünden çıkması işten bile değildir.

			3026
Yer	Memleket Yazilari 3.12.2010 Trabzon	0 kişi beğendi 0 kişi beğenmedi
Etiket	---
Kaynak

Yorum yapabilmek için Üye Olun veya Giriş yapın

Mustafa Selim | 13 yıl önce

her gidişimde basar bağrına beni yayla, gücenmez, kırılmaz bana, ihmal etmişliğimi vurmaz yüzüme, dünyanın küçüldüğünü, benim ve dertlerimin büyüdüğünü bilir sanki yayla, ve her seferinde bir ana şefkatiyle kucaklar beni, soğuk sularından içirir, temiz havasından solutur bana yayla...yayla, yayla ve anam, yayla gibi ana, ana gibi yayla...

Bülent Şirin
adlı kullanıcının diğer yazıları

	Masal Gibiydi Herşey
	Faruk Korkmaz 1589 okuma

	Şiir: Yerliköy'e Yağmur Yağardı
	Suat Zobu 1387 okuma

	Tirebolu Postası Vesilesiyle…
	İbrahim Balcıoğlu 1807 okuma

	Yaz Deftere Bakkal Amca!
	Faruk Korkmaz 1593 okuma

	Malatyalı Kadir
	Malatya Portalı 1378 okuma

	“Aman Bulguru Kaynatırlar!”
	Faruk Korkmaz 1384 okuma

	“Çoh Bayramlar Göresin Yavrum!”
	Faruk Korkmaz 1355 okuma

	Bir gazinin hatıralarında Çanakkale’nin kahra
	Mustafa Celep 2241 okuma

	Çivisiz Ya Da Mahmut Bey Camii.
	Kastamonu Hayranları 1647 okuma

	Bayburt Üniversitesi İlahiyat Fakültesi
	Bayburt Portalı 1476 okuma

	Suşehri Ovası
	Faruk Cansu 2259 okuma

	Bayrak Olayı "Kahramanmaraş Milli Mücadele"
	Kahraman Maraşlılar 1144 okuma

	Başarı
	Bülent Acı 1383 okuma

	Canım İstanbul
	İstanbul Platformu 1788 okuma

	Milli Mücadelede Maraş
	Kahraman Maraşlılar 1231 okuma

	Birşeyler yaz


Adınız :
Gidecek E-posta :


Adınız :
Rapor nedeni :

Adana	Bitlis	Giresun	Kırşehir	Sakarya
Adıyaman	Bolu	Gümüşhane	Kilis	Samsun
Afyonkarahisar	Burdur	Hakkari	Kocaeli	Siirt
Ağrı	Bursa	Hatay	Konya	Sinop
Aksaray	Çanakkale	Iğdır	Kütahya	Sivas
Amasya	Çankırı	Isparta	Malatya	Şanlıurfa
Ankara	Çorum	İstanbul	Manisa	Şırnak
Antalya	Denizli	İzmir	Mardin	Tekirdağ
Ardahan	Diyarbakır	Kahramanmaraş	Mersin	Tokat
Artvin	Düzce	Karabük	Muğla	Trabzon
Aydın	Edirne	Karaman	Muş	Tunceli
Balıkesir	Elazığ	Kars	Nevşehir	Uşak
Bartın	Erzincan	Kastamonu	Niğde	Van
Batman	Erzurum	Kayseri	Ordu	Yalova
Bayburt	Eskişehir	Kırıkkale	Osmaniye	Yozgat
Bilecik	Gaziantep	Kırklareli	Rize	Zonguldak
Bingöl

Yaylalar, yaylalar…

Paylaşımlarda Bulunun

Türkiye'nin Şehirleri