Şebinkarahisar Tarihi

İlk Çağlarda Kaşkaların yaşadığı topraklara Hititler, Frigyalılar, Kimmerler, Medler ve Persler hakim olmuşlardır. Ancak kentin MÖ.I.yüzyılda Romalılar tarafından kurulduğu sanılmaktadır. XI.yüzyılda Bizans’ın Sebasteia Theması’nın sınırları içerisinde bulunuyordu. İstanbul’un Latin istilası sırasında Trabzon’a gelen Komnenosların kurduğu Trabzon Pontus İmparatorluğu’nun egemenliğine girmiştir.Malazgirt Savaşı’ndan (1071) sonra Türkmen boylarından Peçenekler ve Koman Türkleri buraya yerleşmiştir. Anadolu Selçukluları, Mengücekoğulları, Eretna Beyliği, Kadı Burhaneddin Devleti, Karakoyunlular ve Akkoyunlular yöreye hakim olmuşlardır. Şebinkarahisar 1473’te Osmanlı topraklarına katılmış, XVI. ve XVII.yüzyıllarda Celalî İsyanlarından etkilenmiştir. XIX.yüzyılın ortalarına kadar Trabzon eyaletinin Karahisar-Şarkî sancağının sınırları içerisinde kalmıştır.I.Dünya Savaşı’ndan sonra Şebinkarahisar’lılar Kurtuluş Savaşı’na katılmıştır. 1919 yılında Erzurum’da toplanan kongreye Şebinkarahisar’ı temsilen Dr. Cemil Şencan delege olarak katılmıştır.1920 yılında ilçede Anadolu Müdafa-i Hukuk Cemiyeti Şurası kurulmuştur.Cumhuriyetin ilanından sonra bu sancak diğerleri gibi il yapılmış, Şebinkarahisar da 1933’te ilçe yapılarak Giresun’a bağlanmıştır.İlçede günümüze gelebilen eserler arasında; Şebinkarahisar Kalesi, Meryem Ana Manastırı, Taş Mescit, Fahreddin Behram Şah Camisi, Fatih Camisi , Kurşunlu Cami , Kurşunlu Hamam, Kurşunlu Çeşme, Taş Han, Pertevniyal Çeşmesi , Atatürk Evi Müzesi ve Şebinkarahisar Bedesteni bulunmaktadır. Coğrafi Konum : Doğu Karadeniz Bölgesi’nde, Giresun İli’ne bağlı bir ilçe olan Şebinkarahisar, kuzeyde Dereli, kuzeydoğuda Yağlıdere ve Alucra, doğuda yine Alucra, güneydoğuda Çamoluk ve Sivas’ın ilçelerinden Güneydoğuda Akıncılar, güneyde Suşehri, batıda Koyulhisar ile kuzeybatıda Ordu’nun Mesudiye ilçesi ile çevrilidir.