Aksığın Tarihi

Köyün Tarihi:
Kuruluş tam olarak bilinmemekle beraber; bu köyün bizce; 1850 den sonra kurulduğu tahmin edilmektedir. Aksığın; beyaz yabani geyik, yabani keçi ya da karaca anlamına geldiği bu köylülerce ifade edilmiştir. Halk daha çok Trabzon Vakfıkebir göçmenidir. Savaş kahramanı Reşit Usta bu köylüdür.
Ekonomik Durum:
Aksığın köyü, küçük bahçe tarımı ve dağcılık ve hayvancılıkla geçimini temin eder.
Kültürel Yapı:
1930’larda bir ilkokul Harmansırtta açılmıştır. Öğretmenliğini Arifiye’de kurs görüp eğitmen olan Murat öğretmen yapmıştır. Bu şahıs, bu okulda uzun yıllar eğitim vermiştir. Bu okul çevrede tek okuldur. Daha sonra, Harmansırt ve Merkezde okul açılmış, bilahare yeni okul Harmasırt Mahallesi ile Gürcü Mahallesi arasında inşa edilmiştir. Bu gün eğitim taşımalıdır.
Şive ve aksanları halen Trabzon şivesidir.

Aksığında, 1935’li yıllara kadar Jandarma Asayiş Karakolu mevcuttu.

Mahaleleri:
Merkez Mahallesi, bu mahalle, Aksığın deresinin üzerinde yolun sağında ve solunda evlerden oluşan bir mahalledir. Bu mahalleye “Gürcü Mahallesi” de denir. Merkez Cami bu mahallededir. Bu mahallenin asılları gürcüdür. Ancak, büyük ölçüde asimile olarak gürcülüklerini kaybettikleri anlaşılmıştır.
Karapınar Mahallesi; ekime, dikime sulamaya elverişli güzel bir mahalledir. Harmansırt Barajının üstünde girişte ilk mahalledir.
Bu Köyde Yaşayan Aileler:
Özkanlar, Torlaklar, Çelikler, Tazciler, Tosunlar, Civelekler, Yıldırımlar bu köylüdür.
Serindere, Tepecik, Aksığın köylülerinin Yunan İşgalinde büyük gayretle Aslanbey cephesinde cephe açarak savaştıkları gibi zaman zaman da Servetiye cephesine yardıma gelmişlerdi. Bu gazilerimizden;
Parsik Mahallesi:
Parsik Mahallesi: “Parsik” Ermenice “Yabancılar” manalarına gelir. Muhtemelen Ermenilere ait bir yerleşim yeri ya da onların yaylaları olabilir. Parsik Kazandere ile Aksığın arasında küçük ve güzel bir düzlüktür. Mahallenin doğusundaki dereden getirilen su bu düzlüğü sulak bir yurt haline getirmiştir. Parsik Irmağındaki bu su, 1952 yılında mahalleye getirildi. Daha sonra Yuvacık Belediyesi 55 litre saniyelik suyu boruya koyarak kaynağından almuş ve 14 saniyelik suyu da Parsik Mahallesine getirerek hizmete sokmuştur. Mahallenin ilk kuruluşunda Memiş ağa vardır. Memiş ağa, çakmakçılık yapardı. Daha sonra; Arif ağalar, Hamitlerden Mehmet Beyazıt Rize Çayeli’nden gelerek buraya yerleşmiştir. Daha sonrada Çayeli Büyük köyden Bostanlılar gelerek bu mahalleye yerleşmiştir.

Yine Oflu oğulları, Yunus dayılar, Mataracılar bu mahallede oturmuştur. Bu mahallenin eskiden beri bir küçük mescidi mevcuttur. Eskiden ahşap olan mescit tuğla olarak yenilenmiştir. Mataracı hoca bu mescitte çocuk okutmuştur. Bu mahalle sakinlerinden Mataracı hoca, Bostanlılar, Oflu oğulları, Çataldere ve Taksim’e (Yuvacık) göç etmişlerdi. Şükrü usta da (Şükrü Yücel) delikanlılıkta bu mahalleden ayrılıp Yuvacık merkeze yerleşmiştir. Yukarıda bir nebze değinildiği gibi, Parsik Irmağından on litre saniyelik bir su 1946–1948 yıllarında Eğreltiköye götürülmüştür. Parsik mahallesinin yolu Aksığın Gürcü mahallesinden ayrılarak bu mahalleye gelir. Ayrıca Parsik’ten Kazandere ve Davutlar mahallesine bir yol ayrılır. Bir orman yolu da Ercova yaylasına gider.

Parsik mahallesinde “Dipsiz kuyu” adlı bir kuyu mevcuttur. Bu kuyuya taş atıldığı zaman, uzun süre taşın gürültüsünü dinlersiniz. Bundan da anlaşılıyor ki, bu kuyu bir hayli derindir. Bazıları bu kuyuya saman döküldüğünde çok aşağılarda bir dereden çıktığını söylerler. Eskiden Parsığın üstündeki derede ağaç biçme fabrikası varmış, bu sebeple bu suya “Fabrika deresi” da derler