Silifke Tarihi

Büyük iskender'in komutanlarından ve Suriye Krallığı'nın kurucusu Selefkos Nikator, şimdiki Taşucu'nun olduğu yerde, ionluların "Holmi" adıyla kurduğu koloniyi ele geçirip halkını da kıyıdaki Holmi'den 12 km. içeriye bugünkü Silifke'nin bulunduğu yere yerleştirmiş ve "Selefkos'un Şehri" anlamına gelen Seleucia kentini kurmuştur. Seleucia, Helenistik dönemde Selefkoslar ve Ptolemeos (Mısır) krallıkları arasında sıkça el değiştirmiştir.Roma imparatorluğunun MS. 395 yılında ikiye bölünmesinden sonra Bizans yönetimine giren Seleucia, Ayatekla'nın varlığından dolayı önemli bir hac merkezi durumuna gelmiştir. Şehir, Bizanslıların elinde iken MS. 13 yy'da Selçukluların; 14.yy'da Karamanoğullarının yönetimine girmiş; 1471 yılında Gedik Ahmet Paşa tarafından Osmanlı topraklarına katılmıştır. Başlangıçta Seleucia olan adı zamanla "Silifke"ye dönüşen yerleşim merkezi Osmanlı'lar döneminde bazen sancak, bazen vilayet merkezi olmuştur.Kurtuluş Savaşı'ndan sonra İÇ-EL ili merkezi (1924 - 1933) olan Silifke, 1933'ten sonra içel iline bağlı bir ilçe merkezi haline getirilmiştir. Coğrafi Konum : Akdeniz Bölgesi’nde, Mersin İline bağlı bir ilçe olan Silifke’nin doğusunda Erdemli, batısında Gülnar ve Mut ilçeleri, kuzeyinde Karaman ili, güneyinde Akdeniz ile çevrilidir. Toros dağlarının eteğinde, Göksu nehrinin iki yakasında kurulmuş bulunan Silifke; Güneydoğu Anadolu, Doğu ve Batı Akdeniz ile İç ve Batı Anadolu’yu birbirine bağlayan karayolu ağının kavşak noktasında yer almaktadır. İlçenin kuzey kesimini Bolkar Dağlarının batı uzantısı olan Yüğlük Dağı (2.474 m.), güneyini de Akçalı Dağları, orta kesimini Pusatlı Dağı (1.667 m.) engebelendirir. Dağlık alanlar göknar, sedir, kızılçam ve ardıç ormanları ile kaplıdır.