Gökçebey Tarihi

Tarihi : 1519–1568 yıllarında kaza olarak geçen Tefen adli ve idari bakımından Bolu sancağına bağlı günde 20 akçelik bir yerleşim merkeziydi. 1519 yılında 67 olan hane sayısıyla Tefen, 1568 Yılına gelindiğinde bu sayı 117’e yükseldi. Yerleşim merkezinin yıllar boyu nüfus hareketlerinde azalıp çoğalmasıyla bazen kaza bazen de nahiye (Kadı naibi yönetimi) olarak 1800 yıllarına gelindi. 1841’den itibaren kayıtlarda tekrar kaza olarak geçen Tefen, Kastamonu Eyaleti Viranşehir (Eskipazar) sancağına bağlıydı. 1870 yılından sonra yayınlanan “İdare-i Umumüye-i Vilayet Nizamnamesi” ile “Vilayetler Livalara, Livalar Kazalara, Kazalar Nahiyelere ve Nahiyelerde Karyelere (Köyler) ayrılmıştır denmektedir” Nizamname yayınlandıktan sonra Tefen kazası Tefen Nahiyesine dönüşmüştü. 1918 yılında yayınlanan Bolu Livası salnamesinde Tefen Nahiyesi olarak geçen Tefen 16 köy 7000 nüfuslu bir nahiyedir. 1924 yılı kayıtlarında Tefen Nahiyesi olarak geçen topraklar bazen de “Tefen Pazarı” olarak da geçiyor. 1928 yılından sonra daha da küçülen Tefen, Uzunahmetler Köyü’ne bağlı mahalle “Tefen Pazarı” olarak geçer. 1928’den 1930 yılına kadar yapımı süren Demir yolu hattının 1930’dan sonra kısmen açılması ile Tefen de demiryolu istasyonun çevresinde tekrar yerleşmeler başlar. Nüfusun devamlı artması neticesinde yerleşim yerinde büyüme görülür. Çoğrafi Konum : Batı Karadeniz Bölgesi’nde, Zonguldak İline bağlı bir ilçe olan Gökçebey, doğusunda Bartın, güneydoğu ve güneyinde Karabük, güneybatısında Devrek, batısında Zonguldak merkez ilçe, kuzeyinde de Çaycuma ile çevrilidir. İlçe toprakları hafif dalgalı ve ormanlık bir arazi yapısına sahiptir. İlçe merkezi 906-1.100 m. yüksekliğinde sekiz tepe ile çevrilmiştir. İlçe topraklarını Soğanlı Çayı ile Gökçebey sınırları içerisinde birleşen Filyos Çayı sulamaktadır. Deniz seviyesinden yüksekliği 51 m.dir. Yüzölçümü 140 km2 olup, 2000 Yılı Genel Nüfus sayım sonuçlarına göre; toplam nüfusu 25.588’dir. İlçede Karadeniz iklimi hüküm sürmekte olup, yazları serin, kışlar ılık ve yağışlı geçer. Dört mevsim yağış almaktadır. İlçenin ekonomisi küçük sanayi, tarım,hayvancılık, ormancılık ve av turizmine dayalıdır. Kalkınmada Öncelikli Bölgede, Filyos Irmağı kenarında ve dolayısıyla Filyos Serbest Bölgesi yakınında olmasından ötürü ekonomik açıdan gelişmiştir. Yetiştirilen tarımsal ürünlerin başında, arpa, buğday gibi tahıl ürünleri gelmektedir. Fındık, sera sebzeciliği ve meyve yetiştirilmektedir. Son yıllarda brokoli üretimi ilçe ekonomisinde büyük önem taşımaya başlamıştır. Hayvancılıkta büyük ve küçükbaş hayvancılığın yanında tavukçuluk yapılmaktadır. Karanlık Dere, Kurtdamı ve Sarıgöl Ormanları ilçenin av turizmi