Günün İnsanı

Yazı Yaz

Yaşamın İçinden Yorum Yaz Yazdır Tavsiye Et

6.11.2015 0 yorum 1480 okuma

Günün insanı “Değişmeyen tek şey, değişimin kendisidir!” deyip teknolojiye ayak uydurmaya çalışıyor. Ancak farkında olmadan yürek de uyduruyor. “Bu işte çok para var.” deyip paranın çok’luğuna aldanıyor, pak’lığına inanmıyor. “Çocuklarımın geleceği için” deyip “Kendim için istiyorsam nâmerdim” diyenlerin yanında saf tutuyor.

Gündem sürekli değiştiriliyor. Bu değişmeden insanın aklı bulanıyor, karıştırılıyor. Fazla enformasyon/bilgiye maruz kalanlar, geçmiş ile geleceğin irtibatını kuramadan gündemin esiri oluyor. Zamanın üç hali; mazi, hal ve istikbal düşünülmeden her şey ‘an’a, gündemin çarklarına bırakılıyor.

Çok çalışıyorsa arzusunun büyüklüğünden; zîrâ ona kavuşmak ümidiyle dolu. Az çalışıyorsa bu da arzularının çokluğundan; çünkü onlara ulaşma ümidinden mahrum. Koşturuyorsa adımları hedefe ulaştığında, boş duruyorsa da hedefleri ayağına geldiğinde huzura erecek. Harıl harıl çalışmayı da kös kös oturmayı da bırakacak, hayattan aldığını alacak, sonraki ömrünü “kendini gerçekleştirmiş” olarak yaşayacak.

Günün insanı işte o vakit, yani neticesi dünyayı ilgilendiren görevlerini tamamladığında, hulûs-ı kalple ve arı duru bir zihinle âhirete yönelecek. Şükürse şükür, tevekkülse tevekkül, ibâdetse ibâdet günün insanının gündemine işte o gün alınacak, hayatın kalanını mâneviyat dolduracak, ömrün son demleri öte tarafla ilgili vazifeleri tez elden tamamlamaya hasredilecek.

Günün insanına “ömrü konforlu bir tatil gibi geçecek olsa, nasıl bir hayat süreceği” sorulsa, yaratılış gayesine uygun işlere döneceğini söyleyebilir. Bugün, bütün âhiret işlerini tamamlamış gibi davranan günün insanı, işte o zaman bütün dünya işlerini halletmiş gibi yaşayacaktır. Alın secdeden kalkmayacak, yön kıbleden şaşmayacak ama ah şu çalışmak mecburiyeti olmasa…

Tatil, insanı ele verir!

O vakit, çalışmaya ara verilen zamanlara bakmak lâzım. Günün insanı günlük işlerden uzak kaldığında, meselâ tatilde ne yapıyor? Hep ötelediği öte dünyayı ne kadar hatırlıyor? Hafta sonu, çalışma
günlerinde îfâ edilemeyen nâfile ibâdetleri tadını ala ala yapmak için mi arzulanıyor?

Tatiller hep plânlanan emeklilik hayatı gibi mi geçiriliyor? Tatiller “Ah şu çalışmak mecburiyeti olmasa!” diye tarif edilen zaman dilimleri değil mi? Gününü gün eden eğlence insanı yahut her an çalışma mecburiyeti hisseden işkolik adam, o zaman kırıntılarını ne yapıyor? Tatil için gözlenen hava durumu, mânevî iklimle ne kadar ilgili?

Günlerden son gün, anlardan son an (hüsnü hâtime) önemli diye, diğer günlerden, diğer anlardan hesap sorulmayacağı mı düşünülüyor?

Hayatın her anı önemli. Son nefese kadar, son nefes dâhil, her nefeste büyük bir dikkat gerekiyor. Anlık bir dikkatsizlik, bazen bir saniyelik gecikme, anlık zevkler. hayat ırmağına düşen zehir damlaları olabiliyor.

İlmin bile faydasızı için “Faydasız ilimden Allah’a sığınırım.” buyrularak, iki günü eşit olmak büyük bir kayıp olarak görülürken, hayırda yarışmak varken ‘boş zaman’ ne ola ki? Bunu “Boş zamanlarımda.” diye söze başlayan günün insanına sorarak onun vaktini almayalım.

Günün insanının ‘dünün insanı’ olarak gördüğü yarının insanı da var, sonsuz yarını hatırından çıkarmayan. Belirli günlere belirli mesafede duran. Ona göre meselâ her gün anneler günüdür. O meselâ her geceyi Kadir bilir, ondandır ki her an’ın kadrini bilir.

Günü “Bugünümüze şükür!” diye tamamlar, yarını “Sabah ola hayrola!” diye karşılar. ‘Gün doğmadan neler doğar’ diye bilinmezi merak eder, gün doğmadan uyanır. Biraz evvel ağlamışsa ve şimdi gülmesi gerekiyorsa bunu hiç tehir etmeyen bir çocuk gibi an’ı yaşayabilir. Bu hususta çocuksu bakışını muhafaza ederken her şeyin hemen olmasını arzu etme konusunda adamsı bir bakış açısına ulaşmıştır. Şükrün yanına sabrı da koymuştur.

Hâtem-i Esam (rahimehullah) diyor ki “Dört şeyi dört şeye bırakan kimse cenneti bulur: Uykuyu kabre, öğünmeyi mizana, rahatı sırata, şehveti cennete bırakan.”

“Hiç vaktim yok!” diyen, şu erteleme işini öğrenmeye bir vakit ayırsa şimdi’nin gücünü kavrayacak da hiç vakti yok.

Şimdi’nin ise şimdiden fark edilmesi gereken üç gücü var: Dünün telâfisi, bugünü kurtarma, yarına hazırlık!

			1480
Yer	Yaşamın İçinden 6.11.2015	0 kişi beğendi 0 kişi beğenmedi
Etiket	#insan
Kaynak

Yorum yapabilmek için Üye Olun veya Giriş yapın

Kalem Kağıt
adlı kullanıcının diğer yazıları

	Bereket
	Mustafa Celep 1719 okuma

	Giderken Götürenler
	The Coolie 1250 okuma

	Kendi Başınıza Zaman Geçirmek İçin 4 Öneri
	The Coolie 1472 okuma

	Devlete Güvenmek Suç Mu?
	İbrahim Balcıoğlu 1569 okuma

	Geç Uyumak Erken Yaşlandırıyor
	Yunus Seven 1375 okuma

	Canlılar İçinde Yağmuru En İyi İnsanlar Mı An
	Siyah Giyinen Adam 1332 okuma

	Korku ...'
	Mustafa Akar 1634 okuma

	Aynadaki Kim..?
	Tolga Bolat 1826 okuma

	Alıştın Ya!
	Mustafa Akar 1419 okuma

	Zaman Ve Vakit Adlı Banka
	Mustafa Celep 1247 okuma

	Bu Millet Bu Oyunu Bozar
	Tarık Tatar 1480 okuma

	Yalnızlık: Tercih Mi Zorunluluk Mu?
	The Coolie 1519 okuma

	Basit Düşünce Ardındaki Sihir
	Muzaffer Özen 1179 okuma

	Bir Kaç Gruba Ayrılır İnsanlar
	Mustafa Celep 1748 okuma

	Sevgilinin Doğum Gününü Unutmak
	Tarık Tatar 1347 okuma

	Birşeyler yaz


Adınız :
Gidecek E-posta :


Adınız :
Rapor nedeni :

Adana	Bitlis	Giresun	Kırşehir	Sakarya
Adıyaman	Bolu	Gümüşhane	Kilis	Samsun
Afyonkarahisar	Burdur	Hakkari	Kocaeli	Siirt
Ağrı	Bursa	Hatay	Konya	Sinop
Aksaray	Çanakkale	Iğdır	Kütahya	Sivas
Amasya	Çankırı	Isparta	Malatya	Şanlıurfa
Ankara	Çorum	İstanbul	Manisa	Şırnak
Antalya	Denizli	İzmir	Mardin	Tekirdağ
Ardahan	Diyarbakır	Kahramanmaraş	Mersin	Tokat
Artvin	Düzce	Karabük	Muğla	Trabzon
Aydın	Edirne	Karaman	Muş	Tunceli
Balıkesir	Elazığ	Kars	Nevşehir	Uşak
Bartın	Erzincan	Kastamonu	Niğde	Van
Batman	Erzurum	Kayseri	Ordu	Yalova
Bayburt	Eskişehir	Kırıkkale	Osmaniye	Yozgat
Bilecik	Gaziantep	Kırklareli	Rize	Zonguldak
Bingöl

Günün İnsanı

Paylaşımlarda Bulunun

Türkiye'nin Şehirleri