Efendime! (Sas)

Yazı Yaz

Şiir Yorum Yaz Yazdır Tavsiye Et

15.5.2013 3 yorum 1494 okuma

Doğum günün kutlu olsun Efendim(sas)!
Âlemlere şeref verdin, şan verdin!
Hoş geldin Ey Sevgili (sas);
Bize rahmet getirdin!
İsmini yazdı Kalem, muştuladı melekler;
Senin nurunla doldu yedi kat yer ve gökler!
Aşkınla doldu taştı cümle can-ı gönüller;
Olmasaydın olmazdık, âşıkların bilirler!
Yetim doğdun, öksüz kaldın henüz altı yaşında.
Fakat Habibiydin Rabbin(cc), ta hilkatin başında!
Bulut Seninle yürür, gölge ederdi Sana;
Emir Yüce Mevla’dan(cc), hiç engel var mı O’na?
Ya Muhammed(sas) Sen ki Âlemler Efendisi!
Nasıl yakardı güneş kendi Efendi’sini?
Kumda açan güldün, çölün nuru Sen;
Zifir cehalet üstüne doğan kamer Sen!
Diri diri gömülenin çığlığına çaresin!
Adaletin, doğruluğun, emanetin ismisin;
Hem Ahmet’sin, hem Mahmut’sun, övülen Mustafa Sen!
Can çekişen insanlığın umudu, rehberisin;
“Siyah-beyaz, insan eşit” diyen Sen!
Haksızlığa uğrayanın, düşkünün kimsesisin;
“Zengin-fakir herkes eşit” diyen Sen…
Hep mazlumdan yanaydın, düşkünden yana!
Yetim, öksüz görür isen basıyordun bağrına!
Ticaretin dürüst idi, olmazdı hile, yalan;
“Aldatan bizden değil!” diyor idin her zaman!
Ne fedakâr eş idin, eşine bir can oldun;
Ne müşfik baba idin, çocukla çocuk oldun!
Dostuna sadık idin, sözünün eri idin;
Herkese güven verdin, Muhammed-ül Emin’din!
Sevginin haddi yoktu, hiddet desen Sende yok;
Tebessümün eksik olmaz, hoşgörünün eşi yok!
Ömrün çileydi Senin, halkın riya ehliydi;
Vahy-i İlahi bile onlara kâr etmedi!
Küfrün kara pençesi Kureyş’in eli idi;
Dilleri zehir gibi bühtan kusmakta idi!
“Allah Bir” diye diye Hakk’a çağırdın lâkin;
Lât, Menat, Hubel diyen Kureyş’in içinde kin!
Sabırla, metanetle sığındığın Rabbindi(cc);
Onlar için temennin Sırat-ı Müstakim’di!
Alay, hakaret, küfür, zulmün diğer adıydı;
Diken konulan yollar, yolun olmamalıydı!
Yetmedi taşladılar; nasıl kıydılar Sana?
Yetinmeyip kast ettiler o mücteba canına.
Öz yurdundan sürdüler, çöle revan ettiler;
Yüz deve ödül koyup izin takip ettiler!
Naralar savurarak at sürdüler ardından;
Bilmediler sevdiğini yalnız koymaz Yaradan(cc)!
Örümcek ve güvercin siper oldular Sana;
Ebu Cehil ve Velid döndü sanki şaşkına!
Sılan Mekke olsa da artık yurdun Yesrib’di;
Hem oraya “Münevver”, Senin sayende dendi!
Şirkin gözü dönmüştü, yalın kılıç geldiler;
Bedr’in Aslanları’nı hesap edemediler!
Biçilmiş ekin gibi yerlere serildiler;
Hubel’in zilletini yine göremediler!
Uhud Hamza’yı(ra) aldı, ciğerini yaktılar;
Fakat Senden beddua yine duyamadılar!
Sen Rahmet Peygamberi, Seni anlamadılar;
Güya ifrit akıllarınca bir intikam aldılar!
Yalnız Hamza Pehlivan değildir Hakk’a kurban;
Ey Sevgili(sas) cümlemiz Senin yoluna kurban!
Bir kutlu fetih ile Mekke Sana amade;
Beytullah Sana hasret, yolunu gözlemede!
Şirkin taşı tahtası hâk ile yeksân oldu;
Resul(sas) kutlu Kâbe’de yine secdeye vardı!
Bilâl yanık sesiyle “Allah-u Ekber” dedi;
Hakk gelince batılın ahiri zail oldu!
Rabbini(cc) şahit tutup tebliğini bitirdin;
Bir hüzün ve hicran ile bize “elveda” dedin!
Asırlardır Sana olan hasretimiz dinmedi;
Yüreklerde yalazlanan Resul(sas) odu sönmedi!
Ne mutlu sünnetini idrak edebilene;
Eyvah olsun taklidi “sünnet” diye bilene!
Sen ki “Kur’an ve Sünnet size rehberdir” dedin;
“Bunu terk ederseniz sonu hüsrandır” dedin!
“Uzak dur” dediğinin şimdi batağındayız;
Nefsimizin ve İblis’in atlas yatağındayız!
Helal haram karıştı, ümmet yiyen yiyene;
Takdir ve tebrik gerek “mü’min” bulabilene!
Bilmem hangi cüretle şefaatin bekleriz?
Hangi sermaye ile cürmümüzü öderiz?
“Ümmetim girmedikçe cennete girmem” dersin;
Âhir âlemde bile merhamet serdedersin!
Şefaat-i Kübra’na muhtacız Ya Resulallah(sas)!
Liva-ül Hamd’i bize lûtfeyle Ya Resulallah(sas)!
Seni övmek bu kemterin haddi bile olamaz;
Ve dahî kâğıt kalem methiyeni yazamaz!
Senden gayrı yârimiz, yârenimiz olamaz;
Senden gayrı derdimize bir çare bulunamaz!
Selam Sana Ey Nebi! Ya Ekrem-ül Ekremîn!
Selam Sana Ya Seyyid-el Evvelin vel Âhirîn!

Faruk KORKMAZ

			1494
Yer	Şiir 15.5.2013	4 kişi beğendi 0 kişi beğenmedi
Etiket	---
Kaynak

Yorum yapabilmek için Üye Olun veya Giriş yapın

Faruk Cansu | 12 yıl önce

varolan olan duygu ancak dışa yansıtılabilir güzel bir şiir eyvallah

İslam Hukuku | 12 yıl önce

Faruk hocam harika bir şiir eline sağlık

Salih Kahrıman | 12 yıl önce

gerçekten mükemmel bir çalışma emeğinize sağlık

Faruk Korkmaz
adlı kullanıcının diğer yazıları

	Mertlik Aşkımdır.
	İsa Muslubaş 1446 okuma

	İnsan Neyse Ben Oyum! - İsa Muslubaş
	İsa Muslubaş 1493 okuma

	Gerçeğin Fotoğrafı - Cengiz Numanoğlu
	Şairin Köşesi 1504 okuma

	Bir Zamanlar - Murat Şahin
	Murat Şahin 1366 okuma

	Eriyorum Azar Azar - Murat Şahin
	Murat Şahin 1585 okuma

	Nasıl Baktığına Bağlı - Cengiz Numanoğlu
	Şairin Köşesi 1911 okuma

	Kömen - Hüseyin Nihal Atsız
	Dr.Muzaffer Özdallı 1295 okuma

	Bakkal Amca Bir Din Ver - Cengiz Numanoğlu
	Şairin Köşesi 1469 okuma

	Selam Olsun..
	İsa Muslubaş 2104 okuma

	Efendime! (Sas)
	Faruk Korkmaz 1494 okuma

	Hamdım Piştim Yandım
	Şairin Köşesi 1512 okuma

	Yazamiyorum
	Fatih Akduman 1217 okuma

	Giderken Yanında Götür Gülüşlerini
	Nihat İlikcioğlu 1319 okuma

	Sessiz Gemi
	Seyma Behar 2010 okuma

	Bu Sevda Durulurmu- İbrahim Sadri
	Şairin Köşesi 1493 okuma

	Birşeyler yaz


Adınız :
Gidecek E-posta :


Adınız :
Rapor nedeni :

Adana	Bitlis	Giresun	Kırşehir	Sakarya
Adıyaman	Bolu	Gümüşhane	Kilis	Samsun
Afyonkarahisar	Burdur	Hakkari	Kocaeli	Siirt
Ağrı	Bursa	Hatay	Konya	Sinop
Aksaray	Çanakkale	Iğdır	Kütahya	Sivas
Amasya	Çankırı	Isparta	Malatya	Şanlıurfa
Ankara	Çorum	İstanbul	Manisa	Şırnak
Antalya	Denizli	İzmir	Mardin	Tekirdağ
Ardahan	Diyarbakır	Kahramanmaraş	Mersin	Tokat
Artvin	Düzce	Karabük	Muğla	Trabzon
Aydın	Edirne	Karaman	Muş	Tunceli
Balıkesir	Elazığ	Kars	Nevşehir	Uşak
Bartın	Erzincan	Kastamonu	Niğde	Van
Batman	Erzurum	Kayseri	Ordu	Yalova
Bayburt	Eskişehir	Kırıkkale	Osmaniye	Yozgat
Bilecik	Gaziantep	Kırklareli	Rize	Zonguldak
Bingöl

Efendime! (Sas)

Paylaşımlarda Bulunun

Türkiye'nin Şehirleri