Kum tanesi çocuklar

Yazı Yaz

Makale Yorum Yaz Yazdır Tavsiye Et

19.4.2012 0 yorum 1875 okuma

Öldürmeyi anlamak zor değil… can’ı bir kum tanesi gibi algılamak, ezip geçmek, zor da olsa anlaşılabilir ama çocuk öldürmek…

BM İnsan Hakları temsilcileri Suriye’nin çocuklara yönelik saldırı ve işkencelerinden bahsediyor. İnsanın içi kalkıyor. Suriye sokaklarındaki manzaraların tamamı iç kaldırıcı ama küçük bir çocuğun işkence görmesi insanda iç bırakmıyor. Dünyadaki vicdansızlar ordusunun Suriye ayağının sokakları nasıl kan gölüne çevirdiğini az biraz ekranlarda görmek mümkün. İnternete sızan görüntüler ise dayanılır gibi değil.

Gündemden inmiyor Suriye’deki vahşet ama ‘çocuk öldürmek’ aklı da ruhu yitirmiş Suriyelilere özgü bir durum değil tabii. Hiçbir coğrafyada tarih yaprakları ayrıştırmamış çocukları katliamların içinden… Bizim ya da onların diye bir ayrım da yok. 8 yaşında Dersim’de süngüyle yaralanan Ali Doğan’ın açtığı davanın haberi vardı geçen gün gazetelerde.

Ali Doğan’lar Dersim’de sek sek oynarken takılmadılar askerlerin süngülerine. O süngüler Ali’leri öldürmek için savruldu. Birçok Ali öldü o süngülerin ucunda. Çok acı… Birçok katliam var hem Cumhuriyet’te hem Osmanlı’da içi çocuk dolu…

Kıbrıs Harekatı’na sebep manşetlere taşınan fotoğraflar hala gözlerimin önünde; evlerin koridorlarında, küvetlerin, dolapların içinde küçücük çocukların kan revan içinde, defalarca bıçaklanmış, kurşunlanmış bedenleri yanyana dizilmiş bez bebekler gibi durur hafızamda. Somali’den de aynı kareler yansımıştır objektiflere, Şili’den de, Nikaragua’dan da yakın tarihte. Kaddafi ordusunun da elinde vardır çocuk kanı, Saddam’ın da, İdi Amin’in de…

Norveç’ten de haberi gelir çocuk cinayetlerinin, Amerika’dan da. Kimi savaşta kimi günlük yaşamda bir güç vardır, neredeyse biçime bürünmüş bir varlık, eli çocuğa bile kalkar, saplar hançeri minik kalbine, seyreder can verişini keyifle. Can’ı yoktur o varlığın. Kendine alır sanki bebeklerin canını…

Yine o bebeklerden biri çıkıverdi gazetede karşıma… Küçücük bedeni annesinin yanında uzanmış yere kan içinde. Sokağın ortasında, vurulmuş bir karış bedeninin kim bilir neresinden… Kim ne hissediyor o görüntüleri görünce bilmiyorum. Avunan var mı bilmem ‘anlamadı bir şey bu dünyadan’ diye… ‘Acımamıştır canı’ der mi birileri bilmem… ‘Bu dünya o kadar da yaşanılası bir yer değil zaten’ bir başka yorum da olabilir belki…

O fotoğrafa bakınca benim ilk aklıma gelen kaç gündür tartışma programlarında, gazete köşelerinde karşıma çıkan “çıkarcı Batı medyası durumu abartıyor, sağa sola para dağıtıp böyle fotoğraflar çekiyor, uydurma haber yapıyor, Suriye “o kadar da” haksız ve zalim değil” yorumları oldu. Bu fotoğraflar gerçek. Gerçek olduğunu herkes biliyor da… acı olan bu görüntülerin bu vahşete dur demek için “o kadar da” yeterli olmaması. Kaç çocuk öldürülürse öldüren cani olur onu merak ettim. Kaç çocuğun katline kadar haklı olur diktatörler, kaçıncıdan sonra zalim olurlar?… Tutun ki yarısı yalan haber, kalan yarı sizin vicdanınızı henüz doldurmadı mı?..

Dünya üzerindeki bir grup insanımsının ortak bilincini temsil eden bir durum söz konusu. Buna vicdansızlık falan demek de son derece hafif kalır. O kelime kediye köpeğe atılan bir tekmede, yargının aldığı akıl almaz bir kararda, kadına şiddette, hastane kapılarında bekleyen hastada, ete süte zam gibi konularda kullanılabilir ama burada çok başka bir durum söz konusu. Adlandırmak çok zor. Küçücük bir çocuğu öldüresiye dövmek, koluna bacağına kurşun sıkmak, bildiğimiz bilmediğimiz, fimlerde görünce gözümüzü kapattığımız işkenceleri yapmak insanlıktan çoktan çıkmış olmayı gerektirir.

Bunlar kim değil de “bu ne?” diye sorup sonra biraz düşünmek gerek. Bir insanı bu hale getiren ekonomik zorluklar, küçükken yediği dayak falan olamayacağına, dünyada bu ruhsuzlar ordusu askerlerinin sayısı hayli fazla olduğuna ve bu kötülük çeşidi mikrobik bir durum da olmadığına göre, bu insanımsıların kulağına ne fısıldar ‘hadi canım sık bakalım kurşunu çocuğun kafasına’ diye bulmak lazım. Bulmak lazım ki gerçek, temiz, vicdanlı insanlık neyle karşı karşıya, düşmanın adı ne, netleşelim… Bulmak lazım ki bununla savaşmanın yolunu bulalım. Bir de kimin kaç çocuk katline kadar onayı var öğrenelim. Eh bu ordunun da bir hiyerarşik yapısı, bir de medya ayağı var demek…

Esra UÇAR
eucar@bugun.com.tr

			1875
Yer	Makale 19.4.2012	0 kişi beğendi 0 kişi beğenmedi
Etiket	---
Kaynak	http://yasam.bugun.com.tr/kum-tanesi-cocuklar-189726-makalesi.aspx

Yorum yapabilmek için Üye Olun veya Giriş yapın

Faruk Cansu
adlı kullanıcının diğer yazıları

	Ubuntu
	Hacı Mehmet Boyraz 2438 okuma

	Vahde' Yolculuk
	Turgay Kozan 1653 okuma

	Ldp Genel Başkanı Cem Toker İle Röportaj
	Hacı Mehmet Boyraz 2309 okuma

	Köyümüz Memleketimiz
	Kemal Balcı 1361 okuma

	Güzellik Görenin Gözündedir
	Sivas Platformu 1545 okuma

	Yılmayan Liderler
	Hacı Mehmet Boyraz 1795 okuma

	Rusya Hakkında Bilmeniz Gerekenler
	Tarık Tatar 1360 okuma

	Insan Üstü Insan
	Rafet Muslubas 1761 okuma

	State: Minimal, Developmental, And Totalitari
	Hacı Mehmet Boyraz 1323 okuma

	Cebin Haysiyetinin Önüne Geçmesin
	Myname isno 1342 okuma

	Pazarlama!
	Cumhur Ceylan 1592 okuma

	Herkes İnanabilir Bize!
	Siyah Giyinen Adam 1402 okuma

	Köy Ekmeği
	Cumhur Ceylan 2032 okuma

	Osmanlıca Aşkım
	Eyyüp Azlal 1932 okuma

	Meteorolojinin Sesi Radyosu 6112 Sayılı Rtük
	Fahri Işık 1641 okuma

	Birşeyler yaz


Adınız :
Gidecek E-posta :


Adınız :
Rapor nedeni :

Adana	Bitlis	Giresun	Kırşehir	Sakarya
Adıyaman	Bolu	Gümüşhane	Kilis	Samsun
Afyonkarahisar	Burdur	Hakkari	Kocaeli	Siirt
Ağrı	Bursa	Hatay	Konya	Sinop
Aksaray	Çanakkale	Iğdır	Kütahya	Sivas
Amasya	Çankırı	Isparta	Malatya	Şanlıurfa
Ankara	Çorum	İstanbul	Manisa	Şırnak
Antalya	Denizli	İzmir	Mardin	Tekirdağ
Ardahan	Diyarbakır	Kahramanmaraş	Mersin	Tokat
Artvin	Düzce	Karabük	Muğla	Trabzon
Aydın	Edirne	Karaman	Muş	Tunceli
Balıkesir	Elazığ	Kars	Nevşehir	Uşak
Bartın	Erzincan	Kastamonu	Niğde	Van
Batman	Erzurum	Kayseri	Ordu	Yalova
Bayburt	Eskişehir	Kırıkkale	Osmaniye	Yozgat
Bilecik	Gaziantep	Kırklareli	Rize	Zonguldak
Bingöl

Kum tanesi çocuklar

Paylaşımlarda Bulunun

Türkiye'nin Şehirleri